بررسی ژئوشیمی و خاستگاه کرومیت های گلاب در شرق سربیشه، خراسان جنوبی

مهم ترین واحدهای زمین­شناسی منطقه­ی شرق سربیشه، مجموعه­های افیولیتی وابسته به کرتاسه­ی فوقانی است که اغلب دارای ترکیب الترامافیک­های سرپانتینی شده (دونیت، هارزبورژیت و پیروکسنیت) هستند. نهشته­های کرومیتی در این سنگ ها اغلب با شکل های مختلفی مانند لایه­ای، پراکنده و عدسی شکل با ابعاد متغیر مشخص می شوند. بررسی­های بافتی کرومیت­های گلاب نشان می دهد که اغلب آن­ها دارای بافت های نخستین مانند بافت های توده­ای و افشان و نیز بافت های ثانوی شامل بافت های کاتاکلاستیکی، برشی، میلونیتی و چین خورده هستند. ژئوشیمی کرومیت­های گلاب نشان ­دهنده­ی مقادیر میانگین اکسیدهای cr2o3 (26/42 %)،  mgo (23/17%)، tio2 (36/0%) و al2o3 (5/10%) است. نسبت cr/cr + al در حد 79/0تا 93/0، نشان از غنی بودن این کرومیت­ها از  cr و فقیر بودن آن­ها از al است. بالا بودن مقدار cr2o3  و mgo در کرومیت­ها حاکی از تبلور آن­ها از ماگمایی با درجه­ی ذوب بخشی نسبتاً بالاست. میزان بالای mgo، کروم، cr#، mg# در کرومیت­های گلاب قابل مقایسه با ماگمای مادر نوع بونینیتی است. ذخایر کرومیت پادیفرم در منطقه ی شرق سربیشه احتمالاً در دنباله­ی جبه ای که در محیط فرافرورانش تشکیل شده، به وجود آمده اند. تشکیل کرومیت­های گلاب مشابه دنباله­ی افیولیتی لوبوسا در منطقه­ی جنوب تبت است.